Wywiad z laureatką konkursu na najlepszego humanistę – Aleksandrą Dubel
Zadająca pytania: Zofia Puzyna
Co skłoniło Cię do zgłoszenia się do konkursu na najlepszego humanistę?
Do tego konkursu chciałam przystąpić już w zeszłym roku, ale wtedy jeszcze nie czułam się na siłach, by móc się do tego stopnia otworzyć przed innymi ludźmi. Jednak w momencie, gdy zobaczyłam jak poprzedni laureat, Antoni Biłanicz prowadził swój blog, to stwierdziłam, że to może być fajna inicjatywa.
Na jaki temat był twój blog i dlaczego zdecydowałeś się akurat na ten?
Trudno mi określić jeden temat, na jaki pisałam. Mój blog głównie składa się z takich tekstów jak felietony, recenzje albo moje prywatne przemyślenia. Długo się także zastanawiałam nad tematyką mojego portalu i właściwie nie miałam pojęcia, o czym chce pisać. W końcu stwierdziłam, że skoro to ma być mój blog to fajnie by było, gdyby to była jakaś cząstka mnie. Zdecydowałam również, że będę pisać po prostu o tym, co mnie interesuje i czym chciałabym się podzielić ze światem.
Czy prowadzenie bloga było niekiedy ciężkie? Czy napotkały Cię jakiekolwiek trudności związane z tą aktywnością?
Wydaję mi się, iż największą wyzwaniem przede wszystkim było bycie konsekwentnym w prowadzeniu bloga W tym roku działo się tak wiele w moim życiu, że czasami trudno mi było tak po prostu usiąść i pisać. Natomiast jeśli chodzi o sam proces pisania, to on jest i był zawsze dla mnie niezwykle przyjemny. Jak już wcześniej powiedziałam, jedynym problemem była konsekwencja i po prostu pamiętanie o tym, że jednak ten blog istnieje i trzeba coś na nim publikować.
Czy twoim zdaniem udział w konkursie na najlepszego humanistę, to zadanie jakiego może się podjąć każdy?
Zdecydowanie tak. Może to być w jakimś stopniu wymagające, bo trzeba jednak w to naprawdę dużo pracy włożyć oraz wiele czasu poświęcić. Wydaje mi się jednak, że naprawdę każdy jest w stanie podjąć się tego zadania. Ogólnie też bardzo polecam branie udziału w konkurencji, gdyż uważam, że to było naprawdę niesamowicie rozwijające doświadczenie.
Czy branie udział w konkursie na najlepszego humanistę sprawiło, że znalazłaś jakieś nowe zainteresowania?
Nowych zainteresowań raczej nie znalazłam, jednak skłoniło mnie to do rozwijania tych, które już miałam wcześniej. Jednak, gdyby nie ten konkurs nie pomyślałabym nawet, że mogłabym np. przeprowadzić wywiad z Seanem Bobbittem. Wcześniej nawet nie miałabym platformy, na której mogłabym to zrobić, bo wtedy Stefan News był zaledwie zalążkiem pomysłu. . Może przeprowadzanie wywiadów, to nie była dla mnie całkowita nowość, ale z pewnością jest to umiejętność, którą bardzo w sobie przez ten czas rozwinęłam.
Jakie są twoje obecne zainteresowania?
Bardzo lubię muzykę, przede wszystkim śpiewanie i grę na pianinie Uwielbiam się również zagłębiać w lirykę muzyki. Ostatnimi czasy pokochałam też ceramikę
Czy brałaś kiedyś udział w innych podobnych aktywnościach?
Jeśli chodzi o branie udziału w konkursach humanistycznych, to brałam udział w kuratoryjnym konkursie z języka polskiego w gimnazjum. W liceum startowałam również w olimpiadzie z tego przedmiotu. Jednak to było zupełnie, co innego niż “humanista roku”. Poza tym w podstawówce pisałam opowiadania na konkursy humanistyczne.
Co dał ci udział w konkursie i czy czegoś nowego się nauczyłaś?
Wydaję mi się, że udział w konkurencji bardzo dobrze wpłynął na moją pewność siebie. Wcześniej brałam udział zarówno w projektach jak i wolontariatach. Udzielam się również w Stefanie. Jednak podczas tego konkursu musiałam wszystkie te zadania dogłębnie opisywać, a także przemyśleć, czego nowego się w trakcie nauczyłam. Sprawiło to, że zaczęłam myśleć o wszystkich umiejętnościach, które w sobie rozwijam. Zdałam sobie wtedy sprawę, iż zrobiłam wielki progres, z czego jestem bardzo dumna. Zresztą sam fakt, że musiałam publikować teksty, które do tej pory siedziały gdzieś w mojej metaforycznej szufladzie, mocno wpłynął na moją pewność siebie. Musiałam się również pogodzić z tym, że ktoś je jednak będzie czytać.
Uważasz, iż konkurs na najlepszego humanistę jest ciekawą inicjatywą?
Jest to zdecydowanie niezwykle ciekawa inicjatywa. Uważam, iż jest to świetna możliwość, aby się sprawdzić. Oprócz tego wymaga to konsekwencji, której być może by się w sobie inaczej nie odnalazło.
Czy poleciłabyś branie udziału w konkursie na najlepszego humanistę innym ludziom?
Tak, zdecydowanie.