Znajomości, przyjaźnie, młodzieńcze miłostki i inne wyrażenia określające związki pomiędzy nami ukryte pod ogólnym pojęciem ,, relacje międzyludzkie’’. Myślę, że wszyscy wiemy z doświadczenia, że niektóre znajomości ,,nie wypalają’’, tylko właściwie dlaczego? Jaki wpływ na budowanie zdrowej i sprawnej relacji ma dojrzałość emocjonalna zainteresowanych?
Zacznijmy od tego czym właściwie jest ta dojrzałość emocjonalna i czym się ona objawia. Pojęcie to oznacza przede wszystkim zmianę w naszym odbiorze i reakcji na świat pod wpływem procesu socjalizacji. W tym okresie zanikają sposoby wyrażania emocji typowe dla okresu dzieciństwa. Osoba emocjonalnie dojrzała przede wszystkim potrafi wyrazić swoje uczucia w sposób jasny i odpowiedni; rozpoznaje, rozumie i kontroluje swoje emocje; opanowała zdolność radzenia sobie ze stresem i trudnymi sytuacjami, a także jest świadoma swoich decyzji i bierze za nie odpowiedzialność zamiast przed nimi uciekać.
Jest to więc cecha, która jak pewnie zauważyłeś, drogi czytelniku, jest zdecydowanie pożądana w różnego typu relacjach. Niestety, jest też ona nabywana przez nas z czasem i kształtowana poprzez nasze życiowe doświadczenia. Często nie jest zależna od wieku- możemy to łatwo zaobserwować na przekroju klasy. Jej brak może powodować nie tylko problemy w nawiązaniu relacji, ale także w jej utrzymaniu. Tak więc często możemy się spotkać z osobą, która jest ,,w innym miejscu” niż my. Takie relacje, niestety, mają niskie szanse na przetrwanie na dłuższą metę. Jeśli jedno z nas jest na innym poziomie rozwoju emocjonalnego, mogą pojawić się problemy w komunikacji wynikające z niespójności sygnałów czy braku umiejętności poprawnego wyrażenia własnych emocji.
Pojawia się wówczas pytanie czy jest sens pozostawać w takiej relacji. Sądzę, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi, zależy ona od tego jak bardzo jesteśmy zaangażowani w daną relację i czy czekając na tą osobę nie zatracamy siebie. Uważam, że na pierwszym miejscu powinniśmy postawić nasz spokój i choć decyzja może być trudna czasami warto odpuścić. Umiejętność odejścia w takiej sytuacji też świadczy o naszej dojrzałości – potrafimy otwarcie przed sobą przyznać, że coś tu jest nie tak. Jeżeli druga strona po wskazaniu problemu udaje, że nie wie o co chodzi lub po użyciu słowa przepraszam robi dokładnie to samo, jest to ostateczny sygnał, że czas się wycofać. Oczywiście, na pewno znajdą się wyjątki gdzie sytuacje da się uratować przy obustronnym zaangażowaniu.
Być może zadałeś sobie czytelniku pytanie jak możemy rozwijać naszą dojrzałość emocjonalną skoro może ona decydować o przetrwaniu naszych relacji. Powinniśmy starać się przeżywać swoje emocje i nie odcinać się od nich. Są częścią nas, jeżeli uciszymy je dziś, jutro wrócą ze zdwojoną siłą. Rozmawiajmy o emocjach i problemach, uczmy się konstruować i wyrażać nasze myśli w jasny dla nas i dla innych sposób, tak, żeby przekaz był czytelny. Słuchajmy się i wspierajmy bliskich w tym co robią oraz w trudnych momentach w życiu.
留言