Autorem książki jest Thomas Erikson - urodzony 1965 roku w Szwecji – pisarz, psycholog komunikacji społecznej, behawiorysta i trener personalny. Tyle odznaczeń naukowych i doświadczenia powinno świadczyć o wysokim poziomie książki, ale nic z tych rzeczy. Pomimo charakteru popularno-naukowego bardziej widać tam „popularno", a brakuje „naukowy”.
Na wstępie autor zapowiada, że dzieło częściowo nawiązuje do jego własnych ciężkich przeżyć. Współczuje Thomasowi niefortunnego przebiegu zdarzeń (nie będę spoilerować), ale niestety sprawiły one, że książka stała się jedną wielką serią wyżaleń. Bardzo często znajdziemy tam bezpodstawne wnioski i opinie (mocno nacechowane emocjonalnie). Kolejna część książki jest streszczeniem jego poprzedniego dzieła „Otoczeni przez idiotów”. Opowiada o systemie DISC, który dzieli ludzi na cztery różne grupy, które są reprezentowane przez kolory (niebieski, żółty, zielony, czerwony). Na tej podstawie opowiada również, jak poszczególne „kolory” mają bronić się przed manipulacją i jakie „złowieszcze techniki” będą wykorzystywać psychopaci przeciwko osobom z poszczególnymi cechami charakteru. Nie ma w książce żadnych adnotacji, nie ma bibliografii, autor nie wspomina o żadnych badaniach naukowych, które potwierdzałyby jego tezy (nie licząc dotyczących systemu DISC, ale nie o tym jest książka). Autentyczność treści jest znikoma. Thomas Erikson co chwila podkreśla, że ma on duże doświadczenie w rozwiązywaniu konfliktów oraz z iloma nietypowymi osobowościami (pod względem cech charakteru) to on się nie spotkał. Jednym z niewielu atutów książki są opisane w niej techniki manipulacji, które mają swoje praktyczne zastosowanie w codziennym życiu.
Podsumowując, nie polecam wam czytać tej książki.. Są to jedynie subiektywne rozważania autora, nacechowane emocjonalnie. Nie ma ona praktycznie żadnego poparcia naukowego oraz nie poszerzy zbytnio waszej wiedzy na temat psychopatów.