Czy kłótnie z rówieśnikami wnoszą coś do naszego życia, czy tylko sprawiają, że okres dorastania staje się jeszcze trudniejszy? Czy powinniśmy ich unikać?
Konflikty są nieuniknione, są częścią naszego życia. Unikanie ich może prowadzić do wycofania się i tłumienia emocji. Warto nauczyć się z nimi radzić. Kłótnie pozwalają nam uczyć radzić sobie z trudnymi sytuacjami, wyrażać swoje zdanie.
Warto w trakcie kłótni skorzystać z pomocy osoby trzeciej, mediatora?
To zależy. W pierwszej kolejności warto samemu spróbować rozwiązać konflikt. Szczególnie jeśli jest do tego przestrzeń. Jeżeli jednak sytuacja staje się napięta warto pomyśleć o osobie trzeciej, która może pomóc rozwiązać konflikt.
Poleca Pani jakieś metody, które mogą sprawić, że nie damy się ponieść emocjom w trakcie kłótni?
To jest bardzo indywidualne. Każda osoba musi znaleźć jakiś swój sposób. Jeżeli często nie możemy kontrolować swoich emocji warto byłoby się nad tym zastanowić dlaczego tak jest. Dobrą opcją jest przerwać konflikt i wrócić do niego po czasie namysłu, warto mówić o swoich uczuciach, a nie oskarżać drugą stronę bo to powoduje chęć obrony, bądź ataku. Powinniśmy też słuchać co inni mają do powiedzenia.
Jak możemy opanować negatywne myśli na temat osoby, z którą się kłócimy i czy w ogóle warto to robić?
Opanowanie jest trudne kiedy emocje biorą górę. Każdemu zdarza się pomyśleć coś niemiłego pod wpływem emocji, warto wtedy się zatrzymać i zastanowić albo nawet wycofać z konfliktu i wrócić do tego później. Jeżeli w trakcie konfliktu kogoś obrażamy to oczywiście on się zaostrza. Powinniśmy się skupić na faktach. Warto pamiętać o tym, że mamy wpływ na swoje słowa, a nie na to co robi druga osoba.
Czy życie jest na tyle piękne, że uda nam się rozwiązać każde nieporozumienie?
Niestety życie nie jest aż tak piękne. Czasami różnice są na tyle duże, że nie znajdziemy kompromisu. Niekiedy jest tak że nasze drogi z drugą osobą się rozchodzą, lecz nierzadko zdarza się że po czasie znów odzyskujemy kontakt.
Zdarza się, że w kłótni bierzemy winę na siebie i przepraszamy drugą stronę mimo, iż wewnętrznie czujemy się niewinni. Czy powinniśmy tak robić?
Nie warto przepraszać w sytuacji, w której czujemy, że jesteśmy niewinni. Jeżeli mamy takie zamiary powinniśmy się zatrzymać i zastanowić się czy ma to sens. Wycofanie z konfliktu jest czasami najlepsze dla nas, ale to nie musi się wiązać z braniem winy na siebie. Chęć przepraszania może być skutkiem niskiego poczucia własnej wartości.
Na koniec – czy ma Pani jakąś puentę związaną z tematem naszej rozmowy?
Konflikty są czymś naturalnym. Dotyczą nas wszystkich, jednak jeśli wpływają na nas za bardzo zastanówmy się nad wsparciem osoby trzeciej (np. przyjaciela, rodzica, psychologa).
